Dat was ik zeker toen ik afgelopen zomer voor het eerst naar Zwitserland ging, onder de indruk. Dusdanig onder de indruk dat ik denk dat ik binnen niet al te lange tijd weer terug zou gaan naar dit mooie land.

Onder de indruk van Zwitserland

De reis begon al goed bij het boarden van de vlucht naar Zürich waarbij de service van SwissAir zeker goed te noemen was. Een vriendelijke begroeting, en fijne lichte maaltijd en een Zwitsers chocolaatje toe. Dat mijn window seat ook nog eens uitzicht gaf op een indrukwekkend scala aan groen, blauw en wit – te weten bomen, meren en sneeuw – maakte de start al helemaal goed.

Na even wat Franks gepind te hebben, want ja we waren in een non-Europees land, vertrok onze knalrode trein richting bestemming nummer 1: Disentis Sedrun in het kanton Graubünden. Bij het verlaten van Zürich veranderde het landschap van dat van een grote stad in een steeds groenblauwere omgeving. Hoge gebouwen maakten plaats voor fel blauwe meren waar zeilers en zwemmers genoten van de hoge temperaturen. Mijn collega journalisten waren druk bezig met het doen van een hazenslaapje of wat aan het lezen, maar ik zat geplakt aan het panorama raam. Mijn 1e kennismaking met Zwitserland moest een grondige zijn vond ik en hoe beter dan om je heen te kijken te observeren. Eenmaal in het hotel aangekomen was het toch fijn om die indrukken even op me in te laten werken.

Naar de bron van de Rijn

Naast dat Zwitserland natuurlijk wordt gelinkt aan kaas fondue, bancaire praktijken, dure vakanties en rinkelende koebellen is het natuurlijk ook het land waar de Rijn ontspringt en dus begon de 1e echte dag in Zwitserland met een pittige hike naar de bron. Rugzak vol met water en lunchpakketje en gaan met die banaan. Onderweg was het een bonte verzameling aan indrukken, loeiende koeien, schattige paarse bloemetjes, een stoere gids, smalle paadjes en sneeuw! In juli! Ik was zo bijdehand om mijn oude hardloopschoenen mee te nemen als wandelschoenen, niet verwachtend dat ik in juli door de sneeuw zou banjeren. Na geglibber, wat zucht en kreunwerk maar vooral mooie uitzichten, kwamen we na ongeveer 2 uur lopen bij de Rhein Quelle. My god, wat hou ik toch van water!

Er zijn weinig plekken waar je zo tot bezinning kunt komen als hoog in de bergen. Waar je de bries om je heen voelt waaien, waar het op enkele natuurlijke geluiden na super stil was en waar je aan niks anders hoeft te denken dan de bergen en het water om je heen.

Dit was mijn 1e kennismaking met Zwitserland en dat was zeker geen verkeerde! 

Happy Travels, xoxo