Jarenlang stond Rome eenzaam aan de top op mijn stedentripswensenlijstje. Met familie en vrienden had ik het regelmatig over de Eeuwige Stad. Hoe heerlijk het zou zijn om hier tussen de ruïnes van duizenden jaren oud te lopen, zo af en toe eens een wijntje drinken, mijn geliefde pizza diavola te eten en vooral verwonderd om ons heen te kijken. Na jaren lang dromen maakte ik eindelijk korte metten en besloot vriendlief – en dus direct mijzelf – een enorm plezier te doen door vliegtickets naar Rome te boeken. Na lang wachten was het eerder deze maand dan eindelijk zover.

Sit back, relax and enjoy the show!

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben dus gek op vliegen, vliegvelden en vliegtuigen. De spanning en sensatie in combinatie met het avontuur maken het voor mij een van de leuke dingen aan reizen. Wat een beetje alleen een beetje jammer is aan vliegreizen – naast de hoeveelheid tijd die je kwijt bent aan boarden etc. – is het immer aanwezige geronk van de motoren, heel vervelend. Gelukkig had ik dit keer geluiddempende en druk regelende vliegoordopjes van Alpine bij me, die dit probleem een stuk verminderde en er voor zorgde dat ik een fijne en rustige vlucht had. Een aanrader voor wie regelmatig vliegt en net als ik liever geen geronk hoort.

Anyway… ik ging het met jullie over Rome hebben. Wat is die stad een plaatje zeg! Al onderweg vanaf het vliegveld naar de stad wisselden de ene kerk met het andere monument elkaar in razend tempo af. Kris kras lopen de straten en steegjes door elkaar heen, regelmatig uitkomend op charmante pleintjes met al even charmante fonteinen.

De stad is alles behalve geschikt voor paraderende dames op hoge naaldhakken. Nee mijn geliefde Nike Roshe’s hadden hier het beste de straten bewandeld, maar helaas was ik zo bijdehand om alleen laarsjes mee te nemen. Lesson learned. De straten van Rome zijn namelijk nog altijd hobbelig en bobbelig en bestaan vooral uit keien, net als toen bij de Romeinen. Dit is gelijk ook de charme van de stad, want geen een weg is hetzelfde.

Ons korte bezoekje aan de stad bracht ons langs een behoorlijk aantal highlights. Nog voor we er erg in hadden stonden we namelijk al met onze snufferd voor het Colosseum. Wat een gigant! Wie mij een beetje kent, weet dat 1 van mijn reisdromen is het zien van alle 7 wereldwonderen (te weten: Chitzen Itza, Machu Pichu, Christusbeeld, Petra, Grote Muur, Taj Mahal en het Colosseum). Na al 2x eerder een wereldwonder (Machu Pichu in Peru en Christusbeeld in Rio de Janeiro) gemist te hebben, was het nu dan in Italië eindelijk raak! Ik kon een bezoek aan mijn 1e wereldwonder afstrepen.

Hoewel het Colosseum van buiten echt prachtig is en ik het verhaal erachter fascinerend vind, was ik toch behoorlijk teleurgesteld door de ‘inhoud’ van het kolos. De arena is dusdanig vervallen dat het een flinke dosis inleving is vereist om hier de gruwelijkheden van vroeger voor ogen te halen. Ik miste een stukje relikwieën, tekeningen, maquettes … iets om weer te geven wat er precies in het Colosseum gebeurde. Desalniettemin voelde ik me toch behoorlijk verrukt om er eindelijk eens te hebben mogen staan.

Veel meer onder de indruk was ik van het Forum Romanum, wat aan de overkant van het plein bij het Colosseum ligt. Beide monumenten zijn dan ook met slechts 1 ticket te bezoeken. Dit was het kloppende hart van het Romeinse Rijk. Waar Caesar en Augustus woonden, waar de tempel van Romulus is, waar er handel gedreven werd en overwinningen gevierd. Het zijn slechts ruïnes die een schim van wat eens een florerende stad moest zijn geweest, maar ondanks dat vond ik het leuk om hier rond te lopen. Ik ben altijd een blij ei als ik een sprong in de geschiedenis mag maken.

Ook in andere delen van de stad wordt je verwend met mooie gebouwen, maar dan in een stuk betere staat. De Renaissance vierde hoogtij in Rome met natuurlijk de Sint Pieterskerk (technisch gezien Vaticaanstad, niet Rome) als kers op de taart. Overal kom je prachtige kerken en monumenten tegen die tezamen met de sierlijke fonteinen en pleinen de stad tot de op 2 na drukst bezochte stad van Europa maken. Alleen Londen (1) en Parijs (2) trekken jaarlijks meer toeristen.

Wij genoten van de zon door te chillen op de Spaanse Trappen, wandelden langs de Engelenburcht, dwaalden rond in het park Villa Borghese en keken vol bewondering naar het Monument Vittorio Emanuele II. Scoorden onderweg een lekker ijsje, irriteerde ons kapot aan de ‘selfie, selfie’ verkoopdrang en ontdekten dat – ondanks de gigantische hoeveelheid bezienswaardigheden – Rome eigenlijk helemaal zo groot nog niet is.

Na 2 dagen geprobeerd te hebben om zoveel mogelijk in ons op te nemen, waren onze voeten moe en hoofden vol met indrukken. Gelukkig mag ik in juni nog een keertje!

Happy travels, xoxo